Περπατώ εις το δάσος

Ένα εξαιρετικό κείμενο της Στέλλας Μιχαηλίδου. Το ανακάλυψα στο βιβλιοπωλείο της Εστίας, Έγινε μια μαγευτική παράσταση προς μεγάλη έκπληξη όχι μόνο όσων το είδαν αλλά κυρίως δική μου. Που δεν είχα αρχίσει στοχεύοντας σε αυτό. Ο αρχικός στόχος ήταν να συμμετάσχουν όλα τα παιδιά της τάξης μου σε μια θεατρική δράση που θα την κάναμε όσο καλύτερη μπορούσαμε με όσες δυνάμεις διαθέταμε. Έπαιξαν, χόρεψαν, τραγούδησαν, σκηνοθέτησαν και σκηνογράφησαν όλα μαζί.

 Τελικά, είχαμε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Μια παράσταση μιας ώρας όπου οι μικροί εντεκάχρονοι μαθητές έπαιζαν με φυσικότητα και κέφι και έδιναν την γοητεία μιας πραγματικής θεατρικής δουλειάς. Αφού ξεκινήσαμε παίζοντας σεμνά με θεατές τους γονείς και τους εκπαιδυτικους του σχολείου, καταλήξαμε να τριγυρνάμε σε όλη την Πάρο και να δίνουμε παραστάσεις σαν περιοδεύοντας θίασος. Μας καλούσαν σύλλογοι και φορείς ό ένας μετά τον άλλο. Το κοινό αποτελούνταν πλέον από ανθρώπους κάθε ηλικίας, από μικρά παιδιά ως τουρίστες που απολάμβαναν τους μικρούς μου καλλιτέχνες στον απολαυστικό τους θρίαμβο.  

 

Το παιδαγωγικό αποτέλεσμα πίσω από όλα αυτά, αυτό που δεν μπορουν να δείξουν ούτε οι φωτογραφίες ούτε οι περιγραφές, είναι το πιό σημαντικό απ΄όλα. Ξέρω πως για πολλά από αυτ΄τα παιδιά αυτή η παράσταση έφερε μια μεγάλη αλλαγή όχι μόνο στη σχέση τους με το σχολείο, αλλά κυρίως στη σχέση τους με τον ευατό τους και τον κόσμο. 

 

14 χρόνια μετά, λίγες φωτογραφίες που δίνουν μια μικρή ιδέα για μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της δικής μου ζωής και ίσως ένα μικρό δείγμα του τι θα μπορούσε να είναι η ποιοτική εκπαίδευση για όσους συμμετέχουν σε αυτήν.

 

Χρωστάω τις φωτογραφίες στον εξαιρετικό φίλο Μάριο Φουρνάρη, ιδρυτή του Συλλόγου προστασίας Άγριων ζώων ΑΛΚΥΟΝΗ, που ανέλαβε να φωτογραφήσει τόσο καλά την παράστασή μας.

 

 

Η Κοκκινοσκουφίτσα φυλακισμένη από τους δασοφύλακες ως εμπρηστής...Η ελευθερία πληρώνεται.. Ειδικά όταν υπάρχει άμεση ανάγκη να βρεθεί κάποιος ένοχος...

 

 

 

Η 'γιαγιά' της Κοκκινοσκουφίτσας, ήταν ένας πολύ σοβαρός μαθητής με ιδιάιτερη ικανότητα στα μαθηματικά. Ήταν μια άψογη γιαγιά που φώναζε σπαραξικάρδια: "Με όλα αυτά ανέβηκε η πίεσή μου!"

 

 

 

Η μια από τις τρεις κακές αδερφές, που εδώ χορύουν με τον αφηγητή χασάπικο, ήταν επίσης αγόρι. Παρά τις αρχικές τους αντιρρήσεις και τα τρία αγόρια που έπαιξαν γυναικείους ρόλους ήταν τελικά εκπληκτικά και χάρηκαν ιδιαιτέρως τους ρόλους τους. Ήταν μια τάξη με πολλά αγόρια και δεν γινόταν αλλιώς. έπρεπε καποιοι να αναλάβουν γυναικείους ρόλους. τελικά αυτό ήταν μια ακόμα πηγή ζωντάνιας και παιχνιδιού στην παράσταση, θυμίζοντας συν τοις άλλοις και τους αρχαίους ημών προγόνους...

 

 

 

 

Ο αφηγητής με ιδιαίτερο σθένος και αποφασιστικότητα προτρέπει την Κοκκινοσκουφίτσα-Σταχ΄τοπούτα να πάρει επιτέλους τη μεγάλη απόφαση να φύγει από το σπίτι της καταπίεσης και να διεκδικήσει την ελευθερία της.